Mız Mız Ahtapot

Güzellikler ve zenginliklerle dolu denizler aleminde pek çok canlı yaşarmış. Balıklar, denizanaları, deniz yılanları, midyeler, ahtapotlar... Sekiz kolu, bir başı olan Mızmız Ahtapot da bunlardan biriymiş. Onun adı neden mi Mızmız’mış? Çünkü Mızmız hiçbir şeyden memnun olmaz, her şeyden şikayet edermiş. Bütün gün oturur etrafındaki balıkları, deniz hayvanlarını seyreder, onlara imrenirmiş. En çok söylediği kelime “ah keşke” imiş. Her şeye imrenir “Ah keşke benim de olsaydı” dermiş. Köpek balığı gibi kocaman dişlerinin, midye gibi incilerinin olmasını; yunus balığı gibi de zeki ve sevimli olmayı istermiş. İstermiş de istermiş… Bir gün Mızmız, kolunun birini sert bir şekilde kayaya çarpmış. Kolu çok kötü yaralanmış. Mızmız, kalan yedi kolunu yüzüne kapatıp bağıra bağıra ağlamaya başlamış. Mızmız’ın sesini duyan hayvanlar hemen gelmişler. Denizanası Mızmız’ın yaralı kolunu yosunlarla sarmış. Hamsi: -Geçmiş olsun Mızmız, demiş. Mızmız: -Geçmiş olsun demek kolay tabi, demiş. Öyle hemen geçmiyor ki hâlâ ağrıyor. Tabi sen kol ağrısının nasıl zor olduğunu nerden bileceksin. Senin kolun yok, ah keşke benim de kolum olmasaydı. Senin gibi küçücük olsaydım. Hiç olmazsa çarpacak yerim olmazdı. Hamsi: -Ben de geçen gün kuyruğumu kayaya çarpmıştım, demiş. Fener balığı: -Geçmiş olsun Mızmız, demiş. Mızmız: -Geçmiş olsun deyince hemen geçmiyor ki, canım acıyor, demiş. Tabi sen ne bileceksin kol ağrısını. Ah keşke benim de kollarım olacağına senin gibi ışıklarım olsaydı. Gece pırıl pırıl ne güzel parlıyorsun. Kirpi balığı: -Geçmiş olsun Mızmız, demiş. Mızmız: -Hâlâ geçmedi, kolum ağrıyor, demiş. Sen de bilmezsin kol ağrısını. Ne güzel senin kolların yok, dikenlerin var. Keşke benim de dikenlerim olsaydı, . düşmanlarıma batırırdım. Kirpi balığı: -Bence senin kolların çok güzel, neden diken istiyorsun anlayamadım? demiş. Mızmız cevap vermiş: -Çünkü sen kendini bir balon gibi şişirebiliyorsun. Dikenlerini de açınca çok güzel oluyorsun. Ben bir balon gibi bile şişemiyorum.” Berber balığı: -Sana geçmiş olsun demiyorum Mızmız, demiş. Çünkü geçmiş olsun diyenlere teşekkür edilir. Sen ise iyi dileklerini ifade edenlere kızıyorsun. Mızmız: -Sana öyle demek kolay tabi, demiş. Senin tuzun yaş. Hiçbir hayvandan korkun yok. Onların üzerindeki börtü böceği alıyorsun, dişlerindeki artıkları temizliyorsun diye hiçbiri sana zarar vermiyor. Ya ben öyle miyim? Kolumun birini köpek balığının ağzına uzatsam hart diye koparır. Sana konuşmak kolay gelir tabi. Ah keşke ben de berber balığı olsaydım. Berber balığı iyice kızmış: -Yeter artık Mızmız, demiş. Her zaman böylesin, hep başkalarına imreniyorsun. Hastalandın, iyice mızmız oldun. Bu kadar da olmaz ki canım. Mızmız yeniden ağlamaya başlamış: -Zaten kimse beni sevmiyor, demiş. Kirpi balığı: -Seni seviyoruz, demiş. Sevdiğimiz için seni ziyarete geldik. Biz seni çok seviyoruz ama sen kendini hiç sevmiyorsun. Mızmız şaşırmış. -Kendini sevmekte ne demek? diye sormuş. Kirpi balığı açıklamış: -Kendini olduğun gibi kabul edip sevmelisin. Bak ben kimseye özenmiyorum. Dikenlerimi bile seviyorum ve mutluyum. Sen kendini sevmezsen mutlu olamazsın ki. Berber balığı: -Evet, benim de yüzümde kocaman . bir ben var ama ben bunu kafama takmıyorum, demiş. Onun varlığını kabul ettim, onunla barışığım. Sen ise sekiz kolunu kusur olarak görüyorsun. Sahip olmadıklarını düşünüp üzülüyorsun. Neden sahip olduklarını düşünüp mutlu olmuyorsun? Mızmız: -Ama benim mutlu olacak neyim var ki, sekiz kolum ve bir başımdan başka. Sizler gibi endamlı bir vücudum bile yok, demiş. Hamsi ince ve tiz sesiyle konuşmuş: -Neden öyle söylüyorsun, demiş. Sekiz kolunla yapabileceğin şeyleri bir düşünsene. Mızmız: -Karnımı doyurmak için avlanmaktan başka bir işe yaramıyor, onu da siz ağzınızla yapıyorsunuz, demiş. Berber balığı: -O zaman düşünelim bakalım, Mızmız sekiz koluyla neler yapabilir? demiş. Hamsi saymaya başlamış: “Sekiz işi aynı anda yapabilir. Bir koluyla yemeğini yerken, ikinci koluyla arkadaşına el sallayabilir.” Fener balığı devam etmiş: -Üçüncü koluyla avlanabilir. Dördüncü koluyla yazı yazabilir. Kirpi balığı: -Beşinci ve altıncı koluyla örgü örebilir. Yedinci koluyla deniz gülü toplarken, sekizinci koluyla başka bir arkadaşına sarılabilir. Berber balığı: -Sekizini aynı anda kullanarak aktör olabilir, pek çok hayvanı taklit edebiliyor, demiş. Hamsi: “Daha pek çok şey de yapabilirsin, demiş. Mızmız düşünmüş ve arkadaşlarına hak vermiş. O günden sonra sekiz kolundan hiç şikayet etmemiş. Kendini olduğu gibi kabul edip sevmiş. Farklı olmanın kötü olmadığını anlamış. Kollarını en güzel şekilde kullanmış. Başkalarına da imrenmeyi bırakmış. Hayatı boyunca mutlu yaşamış.

PRENSİN HATASI

Ülkenin birinde bir kral yaşarmış. Bu kralın tek bir çocuğu varmış. Kralın ölünce tahtına oturacak biricik oğlundan başka kimsesi yokmuş. Kral oğlunu çok sever, ona bir şey olacak diye çok korkarmış. Prensi yüz asker korurmuş. Prens sıkılmaması için askerler bir yerlere saklanıp onu uzaktan gözetlerlermiş. Bir koruma ise yanından hiç ayrılmazmış. En ufak bir şey olsa hemen prensi korurmuş. Sivrisinekler o korumadan çok çekerlermiş. Prensin yanına bile yaklaşamazlarmış. Prens babasının ve saraydakilerin aşırı ilgisinden dolayı çok şımarmış. Babasından hiç olmadık şeyler istermiş. Babası istediklerinin hepsini yerine getirmeye çalışırmış. Sarayın mutfağında prens için her gün kırk çeşit yemek pişirilirmiş. Prens en çok hamur işleri ve kızartmaları severmiş. Sürekli börek, çörek, kızartma, çikolatalı pasta yediği için de oldukça kiloluymuş. Hele şekere bayılırmış. Odasında kocaman cam bir fıçının içi rengarenk şekerlerle doluymuş. Sürekli o şekerlerden yermiş. Prens için her akşam yemeğinden sonra doğum günü partisi yapılırmış. Partiye katılan saray halkı “İyi ki doğdun sevgili prensimiz” diye şarkı söylermiş. Prens de oturduğu yerden kasım kasım kasılırmış. Sıcak bir yaz günü öğle yemeğini tıka basa yiyen prens masadan kalkarken bayılmış. Koruması onu kucakladığı gibi sarayın doktoruna götürmüş. Kral oğlu hastalanınca telaşlanmış, çok üzülmüş. Doktor prensi muayene etmiş. Sonra üzülerek ve korka korka kötü haberi vermiş. -Üzgünüm kralım. Prensin durumu ciddi, ama ümitsiz değil. Bazı damarlarında tıkanıklık var. İyi bir tedavi uygularsak iyileşebilir. Aksi halde hastalığı ilerler, sonuçları kötü olur. Kral üzüntüden koltuğun üzerine yığılmış. -Ne gerekiyorsa yapın, tedaviye hemen başlayın, demiş. Prensi götürüp kendi odasına yatırmışlar. Doktor ona durumu anlatmış. -Sevgili prensim. Bugün dinlenin ama sürekli yatmanızı gerektirecek bir hastalığınız yok. Hemen tedaviye başlıyoruz. Sabah akşam içmeniz gereken şurubunuz, bir de yutmanız gereken hapınız var. Prens yüzünü ekşitmiş. -Öööğ, demiş. Ben ilaç içmekten nefret ederim. Doktor: -Mecburen içeceksiniz, demiş. Yoksa hastalığınız ilerler. Bir de tedavi süresince asla ekmek, börek, pasta ve şekerli şeyler yememelisiniz. Prens sinirlenmiş. -Anladım sen beni açlıktan öldürmek istiyorsun, demiş. Doktor: -Olur mu öyle şey prensim, demiş. Ben sadece iyileşmenizi istiyorum. Hem niye açlıktan ölesiniz ki! Sebze yemeklerinden istediğiniz kadar yiyebilirsiniz. Prens: -Ben sebze yemeklerinden nefret ederim, demiş. Aç kalırım ondan daha iyi. Prens doktoru babasına şikayet etmiş. Babası hastalığın ciddiyetini bildiği için oğluna haksız olduğunu söylemiş. Kral: -Üzgünüm oğlum, demiş. Sana bir şey olmasını istemiyorum. O yüzden doktorun tedavisine uymak zorundayız. Aşçıya söyledim. Bundan sonra senin için her gün kırk çeşit sebze yemeği yapılacak. Prens ağlamış, yalvarmış ama babasını ikna edememiş. Ertesi sabah kahvaltıda prense bir parça kepekli ekmekle zeytin ve peynir vermişler. Prens annesine yalvarmış: -Anneciğim ne olur börek istiyorum, tamam on çeşit olmazsa bir çeşit olsun razıyım. Reçel istiyorum. Yirmi çeşit olmazsa üç çeşit olsun bari. Bal istiyorum, yağ istiyorum, salam istiyorum, sosis istiyorum. Ben bu kahvaltıyla doymam. Prens annesini de . ikna edememiş. Annesi: -Senin iyiliğin için dikkat etmemiz gerekiyor yavrum, demiş. Sofrada oturan anneannesi: -Yazık çocuğa ya... O kadar da olmaz ki. İyileştirelim derken açlıktan öldüreceksiniz, demiş. Kral: -Hayır iyileşene kadar asla istediklerinden yemeyecek, diyerek kesin konuşmuş. Prensin canı sıkılmış ve hiçbir şey yemeden odasına gidip yatmış. Öğle yemeğinde de açlıktan kıvrandığı halde sebze yemeklerinden yemeden odasına dönüp yatmış. Prens sevdiği yemekleri yasaklayan doktora sanki hasta olmasının sebebi oymuş gibi düşman olmuş. Kovduracağım onu saraydan diye kafasına koymuş. Bu arada ilacını vermek için gelen doktora her türlü terbiyesizliği yapıyormuş. Akşam yemeği zamanı geldiğinde artık açlığına dayanamaz olmuş. Sebze yemekleri bile gözünde tüter olmuş. Artık sebze mebze demeyip yiyeceğim diye karar vermiş. O sırada odaya anneannesi girmiş prensin korumasına odadan çıkmasını söylemiş. Sonra elindeki süslü çantanın içinden kocaman bir ekmek çıkarmış. Ekmeğin içine de prensin sevdiği yiyeceklerden doldurmuş. Prens çok sevinmiş. Ekmeği ve içindekileri çabucak yemiş. Boynuna sarılıp teşekkür etmiş anneannesine. Anneannesi: -Yeter ki sen üzülme yavrum, demiş. Ben sana her öğünde sevdiğin yiyeceklerden getiririm. Sakın sana yiyecek getirdiğimi ağzından kaçırma. Prens: -Hiç ağzımdan kaçırır mıyım, sen merak etme anneanne, demiş. Anneannesi her öğünde gizli gizli yemek getirmeye devam etmiş. Prens sebze yemediği belli olmasın diye yemek zamanı sofraya gitmiyormuş. Yemekleri odasına istiyormuş. “Hastayım, odamda yiyeceğim” diyormuş. Odasına gelen yemekleri de anneannesiyle çöpe gönderiyormuş. Prensin sağlık durumunun iyiye gitmediğini gören doktor şaşırıyormuş. Bu arada prens bir daha bayılmış. Fırsattan istifade hemen doktoru babasına şikayet etmiş: -Bak baba, bu iyi bir doktor değil işte. Beni . iyileştiremiyor. Verdiği ilaçları yutuyorum. Sabah akşam sebze yemekten neredeyse saçlarım yeşillenecek. Ben başka bir doktor istiyorum. Oğlunu haklı gören kral, doktorun işine son vermiş. Yerine başka bir ülkeden ünlü bir doktor davet etmiş. Yeni gelen doktor da diğer doktor gibi onun aynı yiyecekleri yemesini yasaklamış. Prens bu doktora da kızmış. O hem istediği yiyecekleri yiyebilmeyi, hem de iyileşebilmeyi istiyormuş. Bu arada anneannesi yemekleri getirmeye devam ediyormuş. Doktor sebzeyle beslenen prensin bir gram bile kilo vermemesine hayret ediyormuş. Prens bu arada yataktan hiç çıkmadan yatıyormuş. Doktor: -Prensim, bu kadar yatmayın, demiş. Vücudunuz hareketsiz kalıyor. Bakın çok az yediğiniz halde zayıflayamıyorsunuz. Biraz hareket edin, kalkın dolaşın. Fakat prens doktoru hiç dinlemiyormuş. Yattığı yerden anneannesinin getirdiği yemekleri, çikolataları, şekerleri yiyormuş. Doktor prensin gizli gizli yemek yediğinden şüphelenmiş. Kral bütün görevlileri sorguya çekmiş fakat hiç kimse prense yiyecek verdiğini kabul etmemiş. Kral prense sormuş prens ise gizli gizli yasak yiyecekler yediğini kabul etmemiş. Prens: -Bu doktor hiçbir şey bilmiyor baba, demiş. Bilgisizliğini örtmek için, cahilliğinin suçunu bana atmaya çalışıyor. Bana başka bir doktor getir. Kral bu doktoru da göndermiş başka bir doktor getirmiş. Yeni gelen doktor da diğer iki doktor gibi aynı yiyecekleri yasaklamış. Prens doktora bağırmış: -Sen iyi bir doktor . değilsin. İyi bir doktor olsan yasaklar olmadan da beni iyileştirirsin. Ben sevdiğim yiyecekleri yiyerek iyileşmek istiyorum. Doktor: -Böyle bir şey mümkün değil, demiş. Bu istediğinizi dünyanın hiçbir doktoru yapamaz. Doktorlar sihirbaz değildir. Sen hamur doldurduğun kavanozdan altın çıkarmamı istiyorsun. Bu mümkün değil, yapamam. Prens: -Git seni istemiyorum, demiş. Doktor gidecekmiş ama kralın ricası üzerine kalmış. Bu doktor da onun gizli gizli yemek yediğinden şüphelenmiş. Kraldan prensin odasına giren çıkanları sıkı bir takibe almasını istemiş. Ama anneanneyi yakalayamadan prens felç geçirmiş, bacaklarını ve kollarını hareket ettiremez olmuş. Prens o zaman yaptığı hatayı anlamış. Doktora yalvarmış: -Ne olur beni iyileştir. Yürümek . ve koşmak istiyorum. Söz veriyorum artık anneannemin getirdiği yemekleri yemeyeceğim. Siz ne ye derseniz onu yiyeceğim. İlaçlarımı da sizi üzmeden içeceğim. Prens doktorların onun iyiliği için uğraştığını anlamış ama iş işten geçmiş. Anneannesi de yaptıklarına çok pişman olmuş. Torununa iyilik yapayım derken en büyük kötülüğü yapmış. Çok üzülmüş, çok ağlamış. Doktor, prensi iyileştirmek için çok uğraşmış. Prens bir daha doktorun sözünden çıkmamış. Bir gün yeniden yürümüş ama aradan yıllar geçmiş. Çocukken yattığı yataktan kalktığında genç bir delikanlı olmuş. Hastalık şımarık prensi olgunlaştırmış, akıllı bir genç yapmış. Yatağa mahkum olduğu zamanları okuyarak geçirmiş. Bilgili iyi bir insan olmuş. Her zaman . doktorlara saygı duymuş, değer vermiş.

Yalnız Efe

Sabahtan beri yürüyorduk. İnce ince yağmur yağıyordu. Omzumdaki silah gittikçe ağırlaşıyordu. “Biraz dinlensek” dedim. Kılavuzum gülerek, “Biraz daha gayret et” dedi. Yarım saat daha yürüdük. Kılavuzum “yarın başına geldik, oturabiliriz” deyince yakındaki bir çamın dibine çöküverdim. Tam sigara yakacaktım ki, “Burada tütün içilmez, çünkü burası Yalnız Efe’nin kaybolduğu yerdir” dedi. Ben ki, menkıbeleri çok severim, bunu da dinleme­liydim. “Anlat Baba” dedim. “Bu olaylar benim küçüklüğüme denk gelir. Babası gençliğinde, adı Kezban olan kızı ile bizim köye yerleşmiş. Bir gün, Eseoğlu’nun çiftli­ğinden geçerken, alacağı olan birisini görüp istemiş. Vermemişler. Çıkan kavga neticesinde adamı öldürmüşler.” Kız doğruca hükümete koşup, ‘babamı vuran filandır’ demiş. Me­ğer, hükümet adamlarının çoğunun Eseoğlu ile araları çok iyi imiş. Kızın bütün ısrarına rağmen işlem yapmayıp, üstelik, kızı fena bir şekil­de döğmüşler. Kız bir zamanlar görünmez olur. Herkes onun İzmir’e, birinin ya­nma evlatlık olarak gittiğini sanmaktadır. m m Bir gün vazifesini yapmayan, karakol komutanı teğmenin ölüsü bulunur. Kafasında tek kurşun vardır. Çok geçmeden, babasını vuran korucu da öldürülür. Aradan bir süre sonra da, Eseoğlu’nun cesedini bağdaki yatağında, boynu kesilmiş halde bulurlar, O günden beri, köylüleri soyan memurları, zalim zaptiyeleri, çiftçileri dolandıran madrabazları birer birer Öldüren bu efenin kim olduğu epeyce zaman anlaşılmaz. Yanma, kızanlık için başvuran kimseyi kabul etmediği, hep tek ba­şına gezdiği için ona ‘Yalnız Efe’ derler. Tam on beş sene yüzünü kadın­lardan başka kimse görmemiştir. Bir zaman onun korkusundan kimse kimseye kötülük edemez ol­muş. Haksızlığa uğrayan düşmanını ‘Yalnız Efe’ye söylerim diyerek korkulurmuş. Her köyün korusunda, gizli bir ağaçta, bir heybe asılı imiş. Heybe boşaldıkça, köy halkı içini yiyecekle doldururmuş. Bunun dışında da kimseye en ufak bir yük olmazmış… Uzatmayalım…Tam bu sıralarda, Söke taraflarında azgın bir Rum eşkıyası türer. Devlet kuvvetleri bunun peşine düşer. Arar arar bula­mazlar. Boş dönmemek için, namını işittikleri Yalnız Efe’yi yakalamak isterler. Yalnız Efe’yi işte tam burada kıstırırlar. Efe onlara: ‘Siz askersi­niz, kardeşimsiniz, canınızı yakmak istemem” dese de ne çare? Başlarlar ateşe. Bu arada iki taraflı ateşle askerler birbirlerini de vurmaktadırlar. ‘Ben gidiyorum, ben artık yoğum, ateşi kesin’ diyerek haykırır ve gözden kaybolur. Onu vuruldu sanırlar. Her tarafı didik didik ararlar. îşte bu çamın dibinde, Yalnız Efe’nin tüfeğiyle, geyik postu seccadesini ve yeşil namaz bezini bulurlar. O vakitten beri Yalnız Efe’ye rastgelen yoktur

Okulu Sevmeyen Çocuk

Barış diye bir çocuk varmış.Okulu hiç sevmezmiş.Hep okulun eğlence olduğunu sanarmış.Ama tenefüslerde arkadaşlarına vurup kaçarmış.Öğretmenleri,arkadaşları,ailesi onu severmiş.Ama yaramaz olmasına çok üzülürmüşler.Bir gün öğretmen Barış'ın annesini çağırmş.Öğretmen "Barış'la bir kaç gün konuşmayalım sonra düzelir."demiş.Annesi bu durumu kabul etmiş.Öğretmen Barış o gün yokken sınıfınada anlatmış.Planı uygulamışlar.Barış şaşkın olup "niye böyle yapıyorlar."demiş.Barış'ın aklına gelmiş.Öğretmenlerden,arkadaşlarından ve ailesinden özür dilemiş.Artık okulu öğrenmek için kullanacakmış.

Yaralı Kuş ve Onur

Onur bir sabah bahçede yürüyormuş.Arkadaşları ona oyuna çağırmış.Onur gitmiş.Futbol oynayacaklarmış.A,B gurubu yapıyorlarmış.Futbol oynarken Mehmet Can topu baya havaya dikmiş.Bir kuşa gelmiş.Onur üzülüp kuşa gitmiş.Kuşun kanadı kırıkmış.Yerdeki baygın kuşu almış.Kuşa bir ad vermiş.Adi Yonca olmuş.Hemen bir yatağa yatırıp kanadını sarmış.Kuş uyanınca "cikkk cikkk!"diye bağırmış.Onur "korkma" diyerek kafassını hafifçe okşamış.Kuş Yonca'ya yemek ile su vermiş.Onur ona küçük bir araba yapıp,veterinere götürmüş.Kuş Yonca'ya veteriner iğne yapıp,kuş şurubu verib ve kanadını iyileştirmiş.Veteriner Onur'a "bu kuşa iyi bak,kanadı tamamen iyileşince onu havalara bırak,tamam mı?"demiş.Onur kavasını sallamış.Hemen Yonca kuşu eve götürüp,yatağına yatırıp uyutmuş.İşte ayrılma günü gelmiş.Kuş Yonca iğleşmiş.Onur kuş Yonca'yı pencereden salı el sallamış.Onur bir daha hayvanlara hep yardım etmiş.

Yalancı Ali

Ali diye bir çocuk varmış.Hep yalan söylermiş.Bir gün ödevini yapmamış.Öğretmeni ona niye yapmadın ödevini diyince "depremden evimiz yıkıldı demiş.Öğretmenine hiç inandırıcı gelmemiş.Ali evin içinde top oynarken birden vazo kırmış.Annesi "bu vazoyu kim kırdı!?"demiş.Annesi Ali'yi görmüş.Ali "daha yeni gördüm demiş.Annesinede pek inandırıcı gelmemiş.Neyseki orada Ali'nin dedesi varmış.Dedesi Ali'nin yaptığını anlatmış.Annesi Ali'yi çağırmış.Ali "ne oldu?"demiş.Annesi"Ali sen bana yalan mı söyledin?"demiş.Ali yalan söylediğini söylemiş.Annesi öğretmene gidip "Ali size hiç yalan söyledi mi? demiş.Öğretmen "evet"demiş.Annesi ve öğretmen bu duruma çok üzülmüş.Ali bu olanları görmüş.Kendisinden çok utanmış.Hemen onların yanına gitmiş ve bir daha yalan söylemeyeceğine söz vermiş.Bir daha hiç yalan söylememiş.

TUTSAK PRENSES

Bir ayakkabıcı varmış.Adamın bir tane oğlu varmış.Adı Olivır' mış.Olivır'ın arkadaşları onunla alay edermiş.Çünkü okuldan tek o zengin değilmiş.Bir gün Olivır babasına"baba artık ben gideceğim.Çünkü bütün zengin çocuklar benimle alay ediyorlar" demiş.Babası "sen bilirsin"demiş.Olivır yola çıkmış.Yolda bir aslan,bir karga ve bir tane de karıcaymış.Yemeği paylaşamıyorlarmış.Olivır'a "bize yemeğimizi bölermisin" demiş.Olivır bıçağıyla kesmiş,sıra sıra paylaştırmış.Hepsi tüyünü ona vermiş.Olivır 3 başlı ejderhanın ülkesine gelmiş.İçeride yok olduğundan girmiş.Yatakta güzel bir kız varmış.Ou kurtaracakken 3 başlı ejderha gelmiş.Hemen karıncanın tüyünü alıp bir karıncaya dönüşmüş.Hemen bir yere saklanmış.Eski haline dönünce 3 başlı ejderhayı öldürmüş.Prenses evini tarif etmiş.Evi bir saraymış.Dışarı çıkmışlar.köprü kırık olduğundan Olivır karganın tüyünü çıkarmış.Bir kargaya dönüşmüş.Prensesle köprüyü geçmişler.Saraya gelince kapılar kilitliymiş.Olivır aslanın tüyünü çıkarıp aslana dönüşmüş.Kapılara kükreyince kapılar açılmış.Olivır prensesi padişaha götürmüş.Padişah çok mutlu olamuş.Bir parti verilmiş.Olimpiyatlar ve futbol maçı olmuş.Olivır prensesle evlenmiş.Olivır'ın babası çok mutlu olmuş ve okuldaki çocuklar onunla alay etmemiş

Parayı Veren Düdüğü Çalar

Bir gün Nasrettin Hoca pazara giderken önüne 4 çocuk çıkmış.Nasrettin Hoca "ne var bacaksızlar"demiş.Çocuklar"bize düdük alırmısın?"demiş.2 çocuk parayı vermiş,2 side vermemiş.Nasrettin Hoca pazara gidince 2 düdük almış.Parayı veren 2 çocuğa vermiş.Öbür çocuklar "bizim düdüğümüz nerede?"demiş.Nasrettin Hoca "parayı veren düdüğü çalar"demiş.

Cumhuriyet

Senin için hazırlandık
Bayraklı bayraklı
Çünkü sen cumhuriyetsin
Enşerefli günümüzsün sen

Atatür olmasa
Sende olmazdın
Sen ona teşekkür et
O hala kalbimizde yaşıyor

TEMBEL,YALANCI OKA ve KARINCA AİLESİ

Bir karınca ailesi varmış.Bunlar birbirini çok severmiş.Adları Baba KA, Anne KA,Dede KA ve oka varmış.Oka her zaman tembellik yaparmış,Dede KA hep kitap okurmuş,Anne KA örgü örürmüş,Baba KA ise hep spor yaparmış.Baba KA Oka'ya "ödevini yap"demiş.Oka "yaparım" diye söylenirmiş.Ama yapmazmış.Öğretmeni ona ödevini niye yapmadın dediğinde Oka yalan söylermiş.Ama dediği yalanlar hep ortaya çıkarmış.
Oka bir gün çok kötü bir kabus görmüş.Kabusta öğretmeni ve ailesi tembel ve yalancı olduğundan onun saçını çekiyormuş.Oka hemen uyanıp gecede olsa ödevini yapmış sonra annesinin kitabından öyküler okumuş.Sonra uykuya dalmış.Oka erken uyanıp sütünü içip okuluna gitmiş.Okulda öğretmenini dinleyip,başarılı olmuş.Artık yalan söylemeyip,çalışkan olmuş.Aileside onu tebrik etmiş.

Ağlayan Ayva ve Gülen Nar

Bir hiç yenilmeyen bir ayva varmış.Hep ağlarmış.Hep narı kıskanırmış.Çünkü nar çok yeniliyormuş.Ayvaları kesip bırakıp çöpe atıyormuşlar.Nar birgün
-Heyy ayva noldu demiş.Ayva "seni çok kıskanıyorum" demiş.Nar "niye"demiş.Ayva "çünkü sen hep yeniliyorsun biz ayvalar ise kesilip çöpe atılıyoruz.Nar "niye öyle diyorsun ayva kardeş,senin bile bizden daha vitaminin var,sizi yemeyen insanlar şanssız"demiş.Ayva "ya öylemi,bunu bilmiyordum,çok yararlıymışım.Nar "bir planım var,işte şöyle,biz nar arkadaşlarımla bir yere saklanacağız sonra insanlarda sizi yeyecek."demiş.Hemen planı uygulamışlar.İnsan narları bulamayınca iştahla ayvaları yemişler.Ayva görevini tamamladığından nara teşekkür etmiş. Nar ve ayvada görevlerinden çok mutluymuş.

YAVRU KIRLANGIÇ

Yağan kardan üşümüş küçük kırlangıç, yalnız bir adamın penceresinin dışına gelip gagasıyla camı tıkırdatmış, adeta adamın onun içeri girmesine müsaade etmesini istemiş.
Yalnız adam bu isteği görmüş, "olmaz alamam, git başımdan" der gibi kuşu kovalamış, sonra da kendi kendine söylenmiş; "Hıh, camı tıkırdatmakla kendisini içeri alacağımı mı sanıyor acaba?.."
Gecenin ilerleyen saatlerinde canı sıkılmış, rüzgar ve soğuk arttıkça yalnız adamı daha başka düşünceler sarmış, kırlangıcın arkadaşlığını geri tepmekten biraz pişmanlık duymuş...
"Keşke kuşu içeri alsaydım. Ona biraz yiyecek verirdim. Minik kuş oradan oraya uçar, neşeli sesler çıkartır, cıvıldar, yalnızlığımı paylaşırdı.”

Düşüneceksin anlatmak istediklerinin ne kadarın” anlatabildiğini... Hatta anlayanların anladıklarının da senin anlattıklarının ne kadarı olduğunu düşüneceksin... Konuşmak için en uygun zamanı bekleyecek, en az ama en uygun sözcükleri seçmeye çalışacaksın... Yolcuların, önceden aldıkları biletleri ceplerinde olduğu halde, saatlerini kontrol ederek, zaman yaklaştığında , vapurun kalkacağı iskelede hazır olmaları gibi, sen de fikrini bildireceğin kişinin " kıyıya yanaşmasını" bekleyeceksin!.. Demeyeceksin " Ben canım isteyince giderim iskeleye, vapur da o saniyede gelmek zorunda!.." Demeyeceksin " Ben aklıma geleni geldiği biçimde söylerim. Karşımda ki de değil duymak değil dinlemek, anlattığımdan bile fazlasını anlamak zorunda.." Keşke öyle olsaydı. Keşke haklı olsaydın, ama maalesef değil... Ağzını açıp "Şelaleden dökülen suyu" içmeye çalısan bir tavsan gördün mü hiç?... Ya da önüne çıkan ağaçları bile sürükleyen bir selden susuzluk gidermeye uğraşan bir ceylan gördün mü? Kaplanlar bile içebilmek için suyun durulmasını bekler; beyni olan her canlı gibi! Hadi... Sen simdi " su olduğunu" düşün ve kendini " su gibi " hisset... Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi berrak, su gibi yararlı... Su gibi yaşam kaynağı ve su gibi bitmez tükenmez olduğunu anımsa... Ama yine su gibi " küçük bir bardağı içine" sığdır ki kendini girebilmeyi öğren insanların damarlarına. Yaşam ver... Vazgeçilmez ol…

İlköğretim 3.sınıf matematik testi

SORULAR
soru 1) 676,681,673,685,679 sayıları, küçükten büyüğe doğru sıralanırsa baştan üçüncü sayı hangisi olur?

a) 676
b) 681
c) 679

soru 2) 313........268 ifadesinde noktalı yere hangi sembol yazılmalıdır?

a) <
b)>
c) =

soru 3) Aşağıdaki ifadelerden hangisi doğrudur?

a) 601<486
b) 815<679
c) 496<512

soru 4) 264,224,426,246,462 sayılarının küçükten büyüğe doğru sıralanışı hangi seçenekte verilmiştir?

a) 246<264<462<426<624
b) 246<264<426<462<424
c) 246<426<264<462<424

soru 5) Bir köylü 3 kg zeytinden 1 lt yağ elde ediyor. 18 kg zeytinden ettiği yağın, yarım litresini 5 ytl'den satıyor. Köylü yağının tamamını satarsa kaç ytl kazanır?

a) 60 ytl
b) 70 ytl
c) 80 ytl

soru 6) Bir paket fıstık 75 gr'dir.5 paket fıstık kaç gr'dir?

a) 375
b) 385
c) 395

soru 6) Kilogramı 5 liradan 2 kg zeytin aldım. Kaç lira ödemem gerekir?

a) 7
b) 9
c) 10

soru 7) Bir markette 2 kg'lik 28 paket,3 kg'lik 18 pakaet şeker vardır.Markette toplam kaç kg şeker vardır?

a) 100
b) 110
c) 120

soru 8) Ablam,babamdan 19 kg daha hafif,benden 24 kg ağırdır.Benim kütlem 27 olduğuna göre, üçümüzün ağırlıklarımızın toplamı nedir?

a) 144
b) 146
c) 148

soru 9)Bir kamyonete her biri 34 kg olan 27 torba pirinç yüklendi.kamyonetteki pirinçlerin kütlesi kaç kg'dir?

a) 918
b) 928
c) 938

soru 10)Bir manavda 6 kasa elma vardır.Her kasada 27 kg elma olduğuna göre manavda kaç kg elma vardır?

a) 160
b) 162
c) 164

11. “Dokuz bin on dokuz” sayısının rakamla yazılışı hangisidir?
A) 909 B) 9019 C) 9190 D) 9091

12. 5 binlik+ 1 yüzlük+ 2 birlik şeklinde çözümlenen doğal sayı kaçtır?
A) 512 B) 5120 C) 5102 D) 520

13. Aşağıdaki gruplardan hangisi tek sayıdır?
A) 250-351 B) 100-124 C) 356-159 D) 715-313

14. Ben 34 yaşındayım. Kardeşim Ali benden 19 taş küçük olduğuna göre , ikimizin yaşları toplamı kaçtır?
A) 57 B) 59 C) 53 D) 60

15. Aysu topladığı 129 cevizi, Ayça’ da topladığı 39 cevizi aynı poşete koydular.Poşette toplam ne kadar ceviz oldu?
A) 168 B) 170 C) 158 D) 175

16. Çiftlikte bulunan 32 koyun ile 14 kuzunun ayaklarının toplamı kaçtır ?
A) 180 B) 189 C) 184 D) 190

17. 368 tane elmayı 4 kasaya eşit olacak şekilde koyduğumuzda her bir kasaya kaç elma düşer ?
A) 92 B) 82 C) 90 D) 95

18. 4 sayısının Romen rakamı ile yazılışı hangisidir?
A) III B) IIII C) VI D) IV

1 9. Yarım saat kaç dakikadır?
A) 60 B) 30 C) 45 D) 15

20. 1 m kaç cm’dir?
A) 10 B) 1000 C) 100 D) 1


Başarılar diliyorum...